N e s l iK A Y A L I mimar + interdisipliner çalışan

Mekan algısı görecelidir, çünkü ona bakanın gördükleri kadardır. Mekan içinde hareket eden kişi, değişen bakış açıları ile, zihninde mekana dair farklı ayrıntıları bir araya getirerek toplu bir mekan izlenimi oluşturur.

Deneyimlenerek öğrenilmiş bir mekanda, bu ayrıntılardan birinin değiştirilmesi mekansal algıyı değiştirir. Neyin değiştiğini bulmaya çalışmak, farkındalığı arttırır.

 

Bir mekanın ilk izleniminin onun boyutları ile biçimlendiğini kabul edebiliriz. Karşılıklı duvarların, zemin ve tavanın birbirine olan oranı ile boyut kazanan hacim, zihinde mimari ürünün hareketsizliği bilgisi ile değişmez bir ölçüt olarak tanımlanır.

 

Nasıl biçimlendirilmiş olursa olsun, kimine göre büyük kimine göre küçük olan bir mekanın bir duvarını yıkar ya da ötelersek o mekan büyümüş** olur. Böylesine bir ortak algı noktasından hareketle kişilerin mekan ile kurduğu ilişki “gözle görülür” hale gelir.

 

 

*Bir şeye göre olan, varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı olan, kesin olmayıp kişiden kişiye, zamandan zamana, yerden yere değişebilen, bağıl (bkz.TDK).

 

**Kişi mekanın eşiğinde önce mevcut -gerçek- duvarı görür. Sonra mekanın içinde hareket ederken yerleştirilmiş -muğlak- duvarı farkeder. En sonunda mekanda işaret edilmiş noktaya -mutlak- ulaşır ve yerleştirilmiş duvarın üzerinde çizgilerle yeniden tanımlanmış mekanı algılar.